‘Koop bij voorkeur niks meer. En als je toch wilt kopen, schuim dan eerst tweedehanswinkels af. Als je toch per se een nieuw stuk wil aankopen, kies tenminste voor eerlijke modemerken.’ Aan het woord geen belangeloze duurzaamheidsgoeroe maar een vrouw die in haar eigen voet schiet. En dat goed en wel beseft. Lees verder
Je denkt een hippe pop-upstore met trendy kleding binnen te gaan in de Amsterdamse Kalverstraat, maar als je het pashokje in duikt volgt de confrontatie. Je staat in een plakkerig naaiatelier, waar veel te veel mensen op elkaar zijn gepropt. Net zoals in de beruchte sweatshops in India. Daar wordt dat leuke bloesje dus gemaakt.
Ik sta voor mijn kleerkast en ik weet altijd wel wat aan te doen. Dat mag wel, met zo’n waslijst aan kledingstukken. Ruim 100 stuks in totaal, ondergoed, sokken en slaapkleedjes – zelfs mijn Tweety-pyjamabroek – nog niet eens meegerekend. Laat staan dat ik mijn aantal schoenen zou prijsgeven.
Toegegeven, een groot deel van dat aantal zijn kleren die mijn kast al jaren bevolken. En nog altijd zitten ze niet gewoon stof te vergaren: ik draag mijn Tiroler hemdjurkje van Mango nog steeds evenveel als zeven jaar geleden. Of was het acht?
Meer lezen over mijn lofzang op dat erg fout kleedje, dat ik desondanks nog steeds dolgraag draag?
http://fairfashionchallenges.be/blogsolo.php?post=18
© Gent Fair Trade – FairFashionChallenges.be
Dit is een overzicht van enkele courante labels, die handig zijn voor wie op zoek is naar duurzame, eerlijke mode. De labels worden toegelicht door Gent Fair Trade in hun gids over eerlijke mode.
WFTO
Fairtrade International
Fair Wear Foundation
GOTS
Better Cotton Initiative
Oeko-Tex 100
Meer lezen wat deze labels juist inhouden?
Labelinfo.be (onderdeel Eos Wetenschap)
Leer labels, merken en winkels kennen in de inspiratiegids voor eerlijke mode van Gent Fair Trade!
© Knack Weekend // Gent Fair Trade
Drie jaar nadat in Bangladesh het fabriekscomplex Rana Plaza als een kaartenhuisje in elkaar zakte, is de textielsector veel veranderd – ten goede. Aan de initiatieven die de textielarbeiders beschermen, dient echter nog steeds gesleuteld te worden. Aan echt waardig werk in de textielsector is nog werk aan de winkel! Lees verder
Fairtrade International lanceert een textielstandaard die fair trade over de hele keten wil garanderen, van katoenzaadje tot confectie. Volgens de Schone Klerencampagne biedt de standaard echter geen garanties. ‘Bovendien is certifiëring niet de juiste manier om aan te tonen wat fair is: labels kunnen consumenten op het verkeerde been zetten.’ Lees verder
1138. Zo veel mensenlevens heeft het gekost voordat de uitbuiting in de textielsector de internationale aandacht kreeg die nodig was om een ware moderevolutie te ontketenen. Zo lijkt het alleszins. Waar pioniersmerken al 25 jaar de weg plaveien naar meer eerlijke mode in onze winkelrekken, zijn er dus honderden doden nodig geweest eer veel consumenten doorhadden dat wat zij in hun kast hebben hangen, misschien wel tot de dood had geleid – of op zijn minst had kunnen leiden – van een ander. Lees verder
Als Britse ondernemer en modeontwerper Safia Minney haar boekje opendoet over eerlijke kledij, is er geen houden aan. Ze is guitig, onstuimig en vol ideeën. Als een van de eersten in de modewereld nam ze fair trade op in haar businessmodel, People Tree. Een gesprek over trage mode en schone kleren. Lees verder
Ik beken, mijn winterjas komt uit de Primark. Weinig mis mee, zolang we ons blijven vragen stellen bij waar onze kledij nu vandaan komt en of het toch niet anders kan. Wie iedereen die af en toe in de Veldstraat gaat shoppen voor gek verklaart, ziet ze zelf vliegen. Het gaat om een mentaliteitswijziging: als je kleren nodig hebt en je hebt geen budget voor fair trade, kan dat, zolang je je blijft afvragen waarom dat nu zo goedkoop is. Op die manier kan er meer vraag – en uiteindelijk dus meer aanbod – ontstaan naar steeds meer betaalbare fair fashion, en moet die afweging in een verre, utopische wereld niet meer gemaakt worden.
Sarah Vandoorne verloor haar hart aan Bangladesh. Ze zag met eigen ogen hoe arbeiders voor een hongerloon onze goedkope kleding maken. “Als er een moment is geweest om een eerlijk alternatief te eisen, dan is het nu.” Lees verder
Op 24 april 2013 stortte in de buurt van de Bengalese hoofdstad Dhaka het fabriekscomplex Rana Plaza in. Daarbij lieten 1138 textielarbeidsters en -arbeiders het leven en raakten er 2500 gewond.
Achteraf bleek dat de problemen met de stabiliteit van het gebouw bekend waren. Rana Plaza en eerdere rampen, zoals de brand in Tazreen in 2012 waarbij 120 arbeiders het leven lieten, bewezen dat de fabriekseigenaren absoluut geen aandacht hadden voor veiligheid op het werk. De verontwaardiging was groot en het hoge aantal slachtoffers bood de gelegenheid om structurele veranderingen af te dwingen. Lees verder