Was je ook zo onder de indruk van ons onderzoek naar Belgische merken die hun bestellingen uitstelden of annuleren in tijden van corona? Wij gingen te rade bij verschillende ondernemers die beslisten om het anders aan te pakken. Vijf ontwerpers leggen uit hoe zij in deze periode hun hoofd boven water hielden zonder aan hun principes in te boeten.
Lees verder
Flexitariër wordt herbivoor. In de maand januari enkel veganistisch eten, daar staat ‘veganuary’ voor. In mijn geval: afstand doen van kipfilets, gerookte zalm en de geitenkaascrotins van mijn favoriete kaasmakerij. En mijn goede voornemens omzetten in blogs. Vandaag: mentale voorbereiding voor morgen. Of zeg maar overmorgen, want nieuwjaarsdag telt nog mee als ik-moet-eerst-mijn-koelkast-en-die-van-mijn-mama-leeg-eten-dag. Over een boek en twee bekentenissen. Waarvan één over ansjovis. Gelukkig nieuwjaar iedereen! Lees verder
Supergoods Store (een van mijn favoriete adresjes in Gent en Mechelen) vroeg mij wat mijn faire voornemens zijn voor het nieuwe jaar. De korte versie kan je lezen op hun blog. De lange versie op de mijne. Lees verder
Flexitariër wordt herbivoor. In de maand januari enkel veganistisch eten, daar staat ‘veganuary’ voor. In mijn geval: afstand doen van kipfilets, gerookte zalm en de geitenkaascrotins van mijn favoriete kaasmakerij. En mijn goede voornemens omzetten in blogs. Vandaag: flexitariër wordt ve(a)ganist. Over een belofte en een spraakgebrek. Lees verder
De Gentse lingerieontwerpster Murielle Scherre beschuldigt H&M van plagiaat. Ze vond in de rekken van H&M een beha terug die wel heel erg lijkt op een stuk dat ze zelf ontwierp voor La Fille d’O. Als laatste fair fashion challenge kijken we (niet?) geheel toevallig naar de Zweedse modegigant – en soortgelijke merken – en vragen we ons af hoe duurzaam hun beloften zijn.
‘De beste van de slechtste.’ Zo durf ik, nochtans overtuigd fair fashionista, een merk als H&M omschrijven. Tegen de helft van mijn vrienden en kennissen moet ik uitleggen dat H&M minder goed bezig is dan ze zelf doen uitschijnen. Tegen de andere helft merk ik dat ik het merk verdedig, hun neiging naar greenwashing en schandalig kopieergedrag ten spijt. En ik niet alleen.
Meer lezen over mijn haat-liefdeverhouding met H&M?
© Gent Fair Trade – FairFashionChallenges.be http://fairfashionchallenges.be/blogsolo.php?post=37
Ik beken: ik ben mijn belofte niet nagekomen. Beloftes, zelfs. Meervoudig schaamrood.
Eerst en vooral geef ik met dat schaamrood op mijn wangen toe dat ik afgelopen week opnieuw gaan shoppen ben: ik heb een fairtrade rok en een T-shirt gekocht voor de trouw van een goede vriendin. Een paar weken geleden ben ik bovendien een tweedehandswinkel binnengesprongen, op zoek naar een jurk voor het vrijgezellenfeestje van die vriendin.
Tot zover mijn voornemen om het komende jaar slechts één kledingstuk per seizoen aan te schaffen: de lente kwam ik goed door, maar deze zomer heb ik – even een snelle optelsom als ik er mijn vorige blog bijneem – al zes stuks op de teller.
Een andere belofte die ik niet nagekomen ben, is meer revolutionair van aard.
Lees welke beloftes ik durf te breken op http://fairfashionchallenges.be/blogsolo.php?post=36
© Gent Fair Trade – FairFashionChallenges.be
Joepie juli!
De zomervakantie is ook voor mij van start gegaan en waar beter om mijn drie weken vrijaf te beginnen dan in Groot-Brittannië, niet geheel toevallig waar Fashion Revolution geboren is? Het is dan ook vrij ironisch dat ik mij net in volle moderevolutionaire omgeving niet aan mijn eigen beloftes gehouden heb.
Sedert mijn laatste blog over eerlijk en tweedehands heb ik, geef ik dus bijzonder schoorvoetend toe, de belofte van mijn eerste blog – één kledingstuk per seizoen kopen, niet meer, en zeker niet onfair – grandioos verbroken. Ik steek het op de Brexit, de lage pond, het vakantiegevoel dat je geen remmen oplegt om je portefeuille open te doen – daar heb ik ook een nieuwe van gekocht trouwens, in vegan leer no less. Had ik mezelf en mijn lezers niet op voorhand gewaarschuwd dat daadkrachtig mijn koopkracht bedwingen in het buitenland zeer, zeer moeilijk zou zijn?
Behalve een ethisch verantwoorde portefeuille van Matt & Nat (die ik overigens niet onder kleding reken, dus compleet verantwoord in mijn opzet tot daar aan toe) en een stapel boeken (waaronder Lucy Siegle’s epistel aan de modeindustrie, toepasselijk ‘To Die For’ genoemd), heb ik in Londen drie kledingstukken op de kop getikt, waar ik al dan niet trots op ben.
Ontdek welke op http://fairfashionchallenges.be/blogsolo.php?post=34
© Gent Fair Trade – FairFashionChallenges.be
De EK-gekte is nog steeds in het land en overal worden we om de oren geslagen met gadgets om onszelf een Rode Duivel te wanen. Bewust supporteren kunnen we dat bezwaarlijk noemen. Daarom: enkele tips om duurzaam in zwart-geel-rood te juichen voor Lukaku & co. Lees verder
Ik sta voor mijn kleerkast en ik weet altijd wel wat aan te doen. Dat mag wel, met zo’n waslijst aan kledingstukken. Ruim 100 stuks in totaal, ondergoed, sokken en slaapkleedjes – zelfs mijn Tweety-pyjamabroek – nog niet eens meegerekend. Laat staan dat ik mijn aantal schoenen zou prijsgeven.
Toegegeven, een groot deel van dat aantal zijn kleren die mijn kast al jaren bevolken. En nog altijd zitten ze niet gewoon stof te vergaren: ik draag mijn Tiroler hemdjurkje van Mango nog steeds evenveel als zeven jaar geleden. Of was het acht?
Meer lezen over mijn lofzang op dat erg fout kleedje, dat ik desondanks nog steeds dolgraag draag?
http://fairfashionchallenges.be/blogsolo.php?post=18
© Gent Fair Trade – FairFashionChallenges.be