Katoen of polyester? Kledinglabels geven in 41 procent van de onderzochte gevallen foute informatie, zo blijkt uit een studie van de ngo Circle Economy. Voor de recyclage van textiel is die foute info geen bezwaar, maar het label zélf is wel een probleem, blijkt ook uit het onderzoek.
Vier dagen lang wroetten 73 studenten van het Amsterdam Fashion Institute door afgedankte kleding in een sorteercentrum. Ze deden dat samen met Hilde van Duijn en Jade Wilting van Circle Economy, een Nederlandse ngo die ijvert voor een circulaire economie.
In totaal bekeken ze 10.901 kledingstukken, maar bij een deel daarvan was het label verwijderd of waren de letters op het label niet meer leesbaar. 7454 labels waren uiteindelijk nog leesbaar, en de onderzoekers bekeken de samenstelling van die kledingstukken. Bijna de helft daarvan bleek niet juist te zijn. ‘En dat is nog een conservatieve schatting’, zegt Hilde van Duijn, de projectmanager van het onderzoek.
Bij een vijfde van alle onderzochte kleding was het verschil ‘zelfs zeer groot’.
Circle Economy
Ondanks ruime marges bleek 41 procent van de onderzochte labels niet juist te zijn. Bij een vijfde van alle onderzochte kleding was het verschil ‘zelfs zeer groot’, zo staat in het rapport Kledinglabels. Nauwkeurig of niet? dat eind juni werd voorgesteld.
Waarom is dat een probleem? Bijna twee derde van de consumenten kijkt naar de vezelsamenstelling voor ze een kledingstuk aanschaffen. Wie plasticvrij leeft, wil geen polyester in zijn kleerkast. Heb je een wolallergie, dan wil je zeker geen wol op je huid. En wie een duur T-shirt kiest dat voor honderd procent uit (bio)katoen bestaat, komt bedrogen uit als daar ook polyester blijkt in te zitten.
Waarom is dat geen probleem? De Nederlandse overheid wilde weten of kledinglabels recyclage en een circulaire economie in de weg zitten. De foute samenstelling als opschrift van kledinglabels is daarbij niet zozeer het probleem, zo bleek uit een rondvraag van Circle Economy. Wel is het label zelf een probleem. Maar liefst 63 procent van de kledij die volgens het onderzoek klaar was voor recyclage, kon niet zomaar verwerkt worden omwille van het label. Dat is gemaakt van polyester en kan dus niet zomaar mechanisch gerecycleerd worden als je bijvoorbeeld katoenvezels wil recupereren.
Voor MO* onderzocht ik wat de toekomst is van kledinglabels. Hoe komt het dat ze foute informatie bevatten? En zijn ze dringend aan (digitale) vervanging toe? Lees het hier: https://www.mo.be/analyse/bijna-de-helft-van-je-kleren-liegt
© MO* Magazine
Foto bovenaan © Nikki Schuurman