‘We zijn in de fase van het nieuwe maatschappelijk verantwoord ondernemen aanbeland.’ Dat zegt Saartje Boutsen, adviseur duurzaam ondernemen bij Voka. Als voormalig CSR-manager van JBC kan ze het weten. ‘In plaats van dat iedereen de goedkoopste wil zijn, wedijveren steeds meer bedrijven om de duurzaamste te worden.’ Lees verder
Met een budget van ruim 50 miljoen euro per jaar tracht de C&A Foundation de textielsector van binnenuit te veranderen. Volgens executive director Leslie Johnston is dat aardig aan het lukken. Een greep uit de vragen die ik haar stelde. Lees verder
Modellen met okselhaar, kaalgeschoren hoofdhuid en een maatje meer: met haar nieuwe campagne eigent modeketen H&M zich een feministisch imago toe. Achter de deuren van het Zweedse merk gaat het er nochtans een pak minder geëmancipeerd aan toe. Zwangere textielarbeidsters in Azië worden ontslagen en volslanke vrouwen vinden vaak niet eens kledij bij de keten. Toch is H&M de slechtste nog niet. “Door zich als een progressief bedrijf te profileren, brengt H&M zichzelf in een lastig parket”. Lees verder
Als Britse ondernemer en modeontwerper Safia Minney haar boekje opendoet over eerlijke kledij, is er geen houden aan. Ze is guitig, onstuimig en vol ideeën. Als een van de eersten in de modewereld nam ze fair trade op in haar businessmodel, People Tree. Een gesprek over trage mode en schone kleren. Lees verder
Een goede reputatie heeft de kledingindustrie allerminst. Overal worden de rechten van de werknemers geschonden, weet de Hondurese vakbondsleidster Evangelina Argueta uit eigen ervaring. Ook in Centraal-Amerika verdienen arbeiders een hongerloon, en geweld tegen vrouwen is er aan de orde van de dag. Lees verder
‘Modeontwerpers zijn van nature geen kuddedieren. Per definitie dagen zij het systeem uit.’ Hoofd van het Centrum voor Duurzame Mode Dilys Williams steekt het niet onder stoelen of banken dat haar collega-ontwerpers veel macht in handen hebben. ‘Maar er is werk aan de winkel. De huidige alternatieven zijn niet genoeg.’ Lees verder
Eind deze week, op 24 april, zal het exact twee jaar geleden zijn dat in Bangladesh Rana Plaza instortte, een fabriekscomplex dat symbool staat voor miljoenen uitgebuite textielarbeiders. De maatregelen die sindsdien van kracht zijn, leggen de nadruk op veiligheid en schuiven veel schuld in de schoenen van de Bengalese overheid. ‘Er zijn twee kanten aan dit verhaal,’ vindt antropoloog Hasan Ashraf, ‘en één ervan wordt schromelijk onderbelicht.’