Esmée Blaazer brengt goed nieuws uit Brussel, en verwijst naar mijn boek als ze de nieuwe Europese regelgeving duidt voor Fashion United.

Misschien herinner je je de grootste ramp in de kledingbranche nog? 24 april 2013 stortte een kledingfabriek genaamd Rana Plaza in Bangladesh in, waarbij meer dan 1.100 mensen omkwamen en duizenden anderen gewond raakten. “Modemerken beweerden dat hun kleren er niet werden gemaakt,” zo vertelde de duurzamere mode-expert en journalist Sarah Vandoorne daarover. “Maar in het puin werden kledinglabels van verschillende merken gevonden. In de ingestorte fabriek werd wel degelijk kleding van hen gemaakt. Dat kan betekenen dat deze modemerken hun toeleveringsketen zo weinig onder controle hebben dat ze niet eens weten waar hun kleren werkelijk vandaan komen en dat is eigenlijk nog problematischer dan dat ze erover zouden liegen.”

De keten in de modebranche is doorgaans complex en niet-transparant. Dat zit zo: Een modebedrijf geeft een productieorder af aan een leverancier. Deze leverancier, vaak fabrikant, kiest er vervolgens vaak voor bepaalde delen van het productieproces uit te besteden aan andere bedrijven (onderleveranciers of toeleveranciers), wat specialisatie en efficiëntie bevordert. Hierdoor is het echter moeilijk volledig zicht te houden op de hele productieketen en te waarborgen dat alle betrokken partijen voldoen aan ethische en duurzaamheidsnormen.

Lees het volledige artikel van Esmée Blaazer voor Fashion United: https://fashionunited.nl/nieuws/achtergrond/wat-is-de-corporate-sustainability-due-diligence-directive-csddd-wetgeving-die-er-komt-wat-is-de-relevantie-voor-de-modebranche-en-evt-voorbereidende-stappen/2024031960329