We kunnen er niet meer onderuit in de mode-industrie: wie niet duurzaam is, is gezien. Hetzelfde geldt natuurlijk voor lingerie, maar hoe vlot de verduurzaming in een sector die zo verknocht is aan niet-hernieuwbare en (tot nog toe) amper recycleerbare stoffen als elastaan? Een bezoek aan de beurs LingeriePro in Kortrijk brengt duidelijkheid.

I have enough lingerie, said no one ever. Het is een catchy slogan om klanten te begroeten in de Kortrijkse Xpohal, maar de definitie van duurzaam is een oproep om alsmaar meer te kopen alvast niet.

Binnen op de lingeriebeurs LingeriePro is er op het eerste zicht geen enkele verwijzing naar duurzaamheid. Standhouders krabben zich in het haar als er vragen over gesteld worden. Vaak is de juiste collega, een duurzaamheidsmanager, juist niet aanwezig, en verkopers willen niks vergeten of verkeerd zeggen. Een salesverantwoordelijke geeft zijn kaartje, want op een beurs is er geen tijd of ruimte voor duurzaamheid. Een andere verkoper benadrukt dat hij het vooral niet ‘van de daken wil schreeuwen, voor het geval hij iets verkeerd zegt’: wie duurzame claims maakt, moet ze ook hard kunnen maken.

En toch is er wat op til in de wereld van de luxelingeriemerken. Sommige standhouders noemen duurzaamheid ‘een trend’, maar dan wel eentje ‘die niet zomaar voorbij zal gaan’. Anderen stellen zich verlegen op of prevelen snel iets over verpakkingen, om dan te kennen te geven dat ze beha’s makkelijk kunnen herstellen als de sluiting stuk zou zijn.

Lees het volledige verslag via Fashion United: https://fashionunited.be/nieuws/beurzen/bezoek-aan-beurs-lingeriepro-hoe-duurzaam-is-de-lingeriesector/2023013137629