Alle mooie woorden over duurzaamheid ten spijt, zijn nog te weinig kledingmerken open over hun leveranciers. Dat blijkt uit een studie van Fashion Revolution, dat vandaag de campagne ‘Good Clothes, Fair Pay’ lanceert.

In de jaarlijkse Fashion Transparency Index zet Fashion Revolution, een ngo die streeft naar een duurzamere mode-industrie, op een rij in hoeverre kledingmerken open zijn over hun leveranciers. Daarbij rangschikt het 250 merken op vlak van transparante toeleveringsketens.

Transparantie is een belangrijke eerste stap richting duurzaamheid, vindt de ngo, “omdat we kledingmerken pas aansprakelijk kunnen stellen voor eventuele misstanden in de toeleveringsketen als we weten waar hun producten gemaakt worden”. Heikele punten daarbij zijn onder meer leefbare lonen en overproductie.

Hoewel meer merken dan ooit hun fabrikanten prijsgeven, blijven de resultaten tegenvallend. Bijna de helft van de merken, 48 procent, is open over de directe leveranciers die hun kleren in elkaar stikken (in vaktermen: Tier 1). Met wie die leveranciers samenwerken (in vaktermen: Tier 2, 3 of 4), is vaak onbekend. En gezien de toeleveringsketen van textiel enorm veel schakels omvat, wringt daar volgens Fashion Revolution nog steeds het schoentje.

Uit het rapport van dit jaar blijkt dat merken nog steeds ondermaats scoren op het vlak van openheid. Met een gemiddelde score van 24 procent zijn de meeste bevraagde kledingmerken gebuisd. Meer zelfs: bijna een derde van de bevraagde merken scoorde minder dan 10 procent. Maar liefst zeventien merken kregen bovendien een nul op het vlak van transparantie. Het gaat om Jil Sander, Fashion Nova, New Yorker, Max Mara, Semir, Tom Ford, Helian Home, Belle, Big Bazaar, Elie Tahari, Justfab, K-Way, KOOVs, Metersbonwe, Mexx, Splash and Youngor.

Lees het volledige nieuwsbericht via IPS: https://www.ipsnews.be/artikel/fashion-revolution-modemerken-zijn-nog-steeds-niet-transparant-genoeg