Hebben kledingabonnementen kans op slagen in ons barre retaillandschap? In Nederland lijken deelsystemen te floreren, in eigen land zijn critici hard voor de ondernemersdromen van wie outfits wil verhuren in plaats van verkopen. Is dat terecht?
Hoogzwanger voor de leeuwen gegooid worden, je moet het maar doen. Onderzoeker en ondernemer Veerle Spaepen was negen maanden ver toen ze met Les Rebelles d’Anvers aantrad in Leeuwenkuil, een programma op Play4 waarin ondernemers hun ideeën voorstellen aan potentiële investeerders. Twee dagen na de opname beviel ze van een zoon, Francis Andreas, die recent vier is geworden.
Het idee van haar start-up was een kledingbibliotheek uit te bouwen in hartje Antwerpen, waarbij klanten de kleren die ze pasten slechts tijdelijk zouden bezitten aan een maandelijkse prijs. Het gaat om een abonnement waarbij je om de twee weken kon wisselen van garderobe en high end kleding kon dragen die anders misschien niet binnen je budget pasten. Ideaal voor een modestad als Antwerpen, vond ze zelf.
Luc Van Mol, ceo van kledingketen ZEB, velde vier jaar geleden een ander oordeel op Play4. Vanwege zijn retailexpertise keken collega-leeuwen zijn richting uit. Van Mol had er geen vertrouwen in en wees het idee kordaat, zelfs bruut af. ‘Achter de schermen was hij nochtans heel vriendelijk, hoor’, weet Spaepen nog goed. ‘Hij rekende uit wat de kosten en baten zouden zijn, wou eventueel nog verder samenwerken. Maar uit zijn optelsom bleek dat het leenmodel moeilijk was om rendabel te houden. Ergens heeft hij gelijk gekregen: met Les Rebelles d’Anvers zijn we nooit verder dan een pop-up geraakt.’
‘Leeuwenkuil is een momentopname, natuurlijk’, vertelt Van Mol na als ik er hem in augustus opnieuw over aanspreek. ‘Maar in dit geval is mijn standpunt nog steeds hetzelfde. Je moet al een reusachtig cliënteel hebben om zoiets rendabel te krijgen. Je voorraad moet dezelfde zijn als in een gewone winkel, maar je kan niet dezelfde omzet draaien per stuk. En wat als die stuks verslijten? Het klinkt mooi, duurzaam en sexy, maar ik denk niet dat het dat is. Je stort jezelf gewoon in de schulden. Bespaar jezelf die financiële aderlating.’ Een hopeloos businessmodel, noemt de retailer het zelfs. ‘Ik geloof er niet in dat leensystemen kunnen marcheren. Toch niet in België.’
Een streep door de rekening van Caroline Baeten? De oprichtster van Dressr, een nieuw online kledingabonnement, gelooft nochtans rotsvast in haar eigen model.