Belgische wol is spotgoedkoop maar stug, dus gaan kledingmerken de wol elders halen. Hoger aangeschreven staat de wol van merinoschapen die speciaal gefokt werden voor hun zachte, rimpelige vacht en voornamelijk in Australië grazen. Of schapen down under daar wel bij varen, is een geheel andere kwestie. Pesticiden die een gevaar vormen voor hun leefomgeving en martelpraktijken om parasieten weg te houden: daar is maar weinig bucolisch aan.
Belgische rassen kunnen niet op tegen merinowol uit Australië. Dat vertelt Bert Driessen, expert dierenwelzijn aan de faculteit bio-ingenieurswetenschappen van de KU Leuven. ‘Belgische wol is stugger, terwijl merinoschapen op hun wolkwaliteit geselecteerd worden’, bevestigt hij.
Vroeger stond België nochtans bekend om zijn lakenindustrie en was wol een gevierde stof. ‘Dat is langzaam achteruitgegaan’, weet Driessen. In België worden schapen voornamelijk geteeld voor hun vlees en ingezet voor landschapsbegrazing. Denk aan de kuddes die grazen langs het water in idyllische dorpen als Damme of steden als Gent.
De wol van die Belgische schapen wordt onder meer gebruikt als isolatiemateriaal in de bouwsector. ‘Zo is wol geen product meer, maar een restproduct. Het is bijkomstig, waardoor de kwaliteit lang verwaarloosd is. Landen als Nieuw-Zeeland en Australië hebben ingezet op wol en hebben ons ingehaald wat betreft de kwaliteit.’
Dat heeft zijn impact op de wolprijzen. Een kilo wol wordt in Vlaanderen verkocht voor 0,5 tot 1,5 euro. Australische boeren kregen in het verleden gemiddeld meer dan 10 euro per kilogram, al lijden de prijzen momenteel onder de coronacrisis.
‘In ons land verdien je per schaap maximaal 3 euro voor de wol. En je moet je bedenken dat een scheerbeurt 6 euro per schaap kost. Tenzij je het zelf doet, maar dat is erg arbeidsintensief werk waar je niks voor terugkrijgt. Schapen scheren kost méér dan hun wol nog oplevert.’
Expert dierenwelzijn Driessen begeleidt ook bedrijven in de vee- en schapenhouderij op het vlak van dierengedrag en dierenwelzijn. In zijn gesprekken met schapenhouders hamert hij op de noodzaak van zo’n scheerbeurt, ook al is die weinig lucratief. Voor de gezondheid van de schapen is ze noodzakelijk: zónder zijn de dieren als vogels voor de kat voor parasieten.
Om die parasieten tegen te gaan, hebben boeren hier en down under technieken die niet bepaald diervriendelijk zijn. Lees er meer over in het artikel voor MO*: https://www.mo.be/analyse/zachte-sokken-aan-martelpraktijken
Foto bovenaan: Het kan ook anders. De ondernemers achter het merk Wintervacht recycleren oude dekens, onder andere gemaakt van schapenvacht, tot jassen.
Bronnen
Australian Wool Testing Authority, Mulesing Status. https://www.awex.com.au/market-information/mulesing-status/
Evelien Bossuyt. Eerste hulp bij eerlijk textiel. Studie in opdracht van Gent Fair Trade, 2016.
Bert Driessen, Guido Bertels. Door de wol geverfd. Praktijkrapport schapen. KU Leuven Campus Geel, 2014.
Four Paws, Transitioning away from mulesed sheep: A guide for brands and retailers on why and how. 2021.
Sara Kadolph, Sara Marcketti. Textiles. Pearson, 2016.
Melissa Kwansy. Putting on the Dog. The Animal Origins of What We Wear. Trinity University Press, 2019.
Lucy Siegle. To Die For. Is Fashion Wearing Out the World? Fourth Estate, 2011.
Textile Exchange, Material Summary: Conventional Wool. 2020.
Textile Exchange, Material Summary: Non-mulesed Wool. 2020.
Textile Exchange, Material Summary: Responsible Wool Standard. 2020.
Textile Exchange, Material Summary: Organic Wool. 2020.