Bego Demir liep een stoflong op door zijn werk in een jeansfabriek in Istanbul. Aan diezelfde ziekte zag hij talloze collega’s bezwijken. Nu protesteert Demir tegen ziekmakende processen in de textielsector en heeft hij zelfs een eigen jeansmerk opgericht om bedrijven te tonen hoe het wel moet.

122. Zoveel vrienden en collega’s heeft Bego Demir, tot 2005 textielarbeider in Istanboel, in de loop van de jaren verloren. De reden is niet ver te zoeken. Open je kleerkast en je vindt er vast wel eentje. Of twee, of twintig.

Bijna iedereen heeft een jeansbroek in zijn kast. ‘Killer jeans’, zoals Demir ze noemt. Als kindarbeider werkte hij vanaf zijn vijftiende in een fabriek waar jeans geproduceerd worden. Zo liep hij dezelfde ziekte op waaraan de voorbije jaren zoveel vrienden bezweken: silicose, beter bekend als stoflong.

‘We bestraalden de jeansbroeken onder hoge druk met zand’, getuigt Demir. ‘Zodra de zandkorrels op de stof terechtkwamen, vielen ze uiteen in kleinere korrels. We wisten toen nog niet dat die partikels ons op een dag zouden doden. We sliepen ook in de fabrieken, we hadden geen ander onderdak. Zo werden we voortdurend blootgesteld aan de zandpartikels, en werden we een voor een ziek.’

Lees het volledige interview voor MO* Magazine: https://www.mo.be/interview/jouw-jeans-hun-leven