Aan de voet van de Marokkaanse Sahara werken de weefsters van Carpet of Life aan fair trade tapijten. Gent Fair Trade ging hen opzoeken voor een dubbelinterview met de Gentse projectmanagers Hendrikje en Marion Meyvis.

Hendrikje en Marion Meyvis, twee ondernemende Gentse zussen, nemen ons mee naar oasedorp Zawia, een piepklein gehucht. Nauwelijks een steenworp verder, strekt de Marokkaanse Sahara zich uit. We zijn er welkom in het weefatelier en bij de weefsters thuis. Daar ontmoeten we projectleidster Maryem Radouani (29) en weefster Zohra Bahini (50).

Wat is een Carpet of Life juist?

Hendrikje: “Met Carpet of Life verkopen we tapijten die in eerlijke omstandigheden in Marokko geweven worden van oud textiel; zogenaamde Boucharouite-tapijten. Klanten kunnen hun eigen kledij of de kledij van een dierbare verzamelen en krijgen een uniek tapijt in ruil.”

Marion: “Een Boucharouite is dus een tapijt vol herinneringen, gemaakt door ondernemende nomadenvrouwen uit de Saharawoestijn.”

Projectleidster Maryem: “Een Boucharouite is een tapijt dat we hier gebruiken als deken of om op te slapen.”

Hendrikje: “Zeker vroeger wilden de vrouwen de tapijten het liefst wegsteken. Ze wilden niet tonen dat hun oud textiel ervoor gebruikt werd.”

Maryem: “Mede dankzij Carpet of Life zien we dat onze ambacht wél gewaardeerd wordt, en dus wel degelijk mooi is.”

Hoe ziet zo’n tapijt eruit?

Weefster Zohra: “Wat we maken is heel verschillend. Soms een ‘Marokkaanse salade’ met van alles en nog wat erin verwerkt. Op andere momenten vertellen we een verhaal met de tapijten. Dan beelden we tenten af, of de ondergaande zon.”

Marion: “De weefsters zijn echte artiesten. Ze kunnen zich uitdrukken bij het ontwerp van zo’n tapijt.”

Hendrikje: “Onze klanten kiezen soms op voorhand een design, maar af en toe laten ze de inspiratie van de vrouwen de vrije loop. Daardoor zijn het eens te meer tapijten met een verhaal. Dat van de klanten, die hun favoriete kledij of de kledij van hun dierbaren naar Marokko opsturen, en dat van de weefsters zelf.”

Marion: “Het gaat om co-creatie, zowel in het design als binnen het project zelf. De vrouwen leren van ons, maar wij minstens evenveel van hen.”

Waarom is het project Carpet of Life belangrijk voor de gemeenschap?

Maryem: “We zijn blij dat we met de textieloverschotten uit België aan de slag kunnen. Anders was onze traditie misschien al uitgestorven. Zo veel kleren op overschot hebben we niet. Als hier iemand sterft, geven we de kleren weg aan andere mensen uit het dorp.”

Zohra: “Wat meer is: we gaan aan de slag met onze eigen ambacht. We kunnen overleven door iets wat we zelf al konden, elk van ons, want onze ambacht wordt doorgegeven van moeder op dochter.”

Maryem: “Met het geld dat we verdienen bij Carpet of Life, kunnen we onze families ondersteunen. We betalen eten, medicatie, elektriciteit, en kunnen naar de dokter als we ziek zijn.”

Hoe betalen jullie Zohra, Maryem en de andere vrouwen?

Marion: “De weefsters worden betaald per tapijt. Hun loon is het dubbele van wat een opkoper in de grote steden zou verdienen met het doorverkopen van hun tapijten.”

Hendrikje: “Als projectleidster heeft Maryem een vast maandloon, ook in de maanden waarin er geen productie is. Het is een eerlijk loon, maar het blijft wel minder dan de helft van wat een man in dezelfde gemeenschap verdient. Mocht ze meer verdienen, zou dat erg gevoelig liggen in de gemeenschap. Het zou ontwrichtend werken en ons project meer kwaad dan goed doen. Daarin zijn we dus wel voorzichtig.”

Wat doen jullie in de maanden waarin er geen productie is?

Maryem: “Dan ligt de focus op onderwijs. Als projectleidsters geven wij alfabetiseringslessen aan de weefsters. Zelf krijgen we trainingen.”

Hendrikje: “Die trainingen voor de projectleidsters gaan van kantgerichtheid tot empowerment van de vrouwen. We ondersteunen hen om proactiever te zijn in de maatschappij, om meer vragen te stellen. Zo zullen de vrouwen meer leren opkomen voor hun rechten binnen hun gemeenschap.”

Carpet of Life is duidelijk belangrijk voor de gemeenschap hier in Marokko. Waarom is het ook voor Gent (en ruimer België) een belangrijk project?

Marion: “In België hebben we zoveel textiel over. Dat kunnen we recycleren. Hebben we echt elk kledingstuk in onze kast nodig? Denk daar eens over na. Met Carpet of Life willen we mensen dus inspireren om anders te consumeren.”

Hendrikje: “Carpet of Life betekent ook slow fashion. Klanten wachten gemiddeld drie tot vijf maanden op hun tapijt. We transporteren de kledij pas naar Marokko als we voldoende bestellingen hebben en laten de tapijten pas overkomen als ze allemaal klaar zijn. Die transporten lopen niet altijd van een leien dakje, wat soms een uitdaging kan zijn. Maar dat maakt het net duurzaam, zowel voor de klant als voor de weefsters.”

Dit interview kwam tot stand met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.

Foto’s © Sarah Van Looy

Meer adresjes in Gent? Lees de inspiratiegids voor eerlijke mode van Gent Fair Trade!