Niet enkel in Bangladesh heeft de textielsector een kwalijke reputatie. Elders ter wereld worden arbeidsrechten evenzeer geschonden in de race naar de bodem die kledingfabrikanten voeren. In Zuidoost-Azië, Afrika en Centraal-Amerika maar ook dichter bij huis zijn textielarbeiders niet noodzakelijk beter af.
Wereldwijd werken naar schatting 75 miljoen mensen in de textielindustrie. Dat doen ze niet altijd in de beste omstandigheden. Geringe veiligheidsnormen, lage lonen, onbetaalde overuren, kortetermijncontracten, amper sociale zekerheid, verplicht thuiswerk, zware fysieke maar ook mentale druk… Het zijn slechts enkele van de problemen waarmee textielarbeiders dagelijks geconfronteerd worden. En dat is niet alles. Vakbondsondersteuning wordt systematisch tegengewerkt en intimidatie is legio, zowel binnen als buiten de fabrieken.
En dat is niet alles. Vakbondsondersteuning wordt systematisch tegengewerkt en intimidatie is legio, zowel binnen als buiten de fabrieken.
Toen de Rana Plaza-fabriek in Bangladesh twee jaar geleden instortte, kwam de hele sector in een slecht daglicht te staan. De macht van grote merken werd bekritiseerd: waar hun winter- of zomercollecties geproduceerd worden, doet er weinig toe -zolang het goedkoop gebeurt en snel in grote hoeveelheden kan aangeleverd worden. De moordende concurrentie in de textielindustrie en het gebrek aan transparantie bij textielgiganten zorgen ervoor dat overal ter wereld textielarbeiders onder de knoet gehouden worden.
Meer lezen over de Italiaanse,Cambodjaanse, Centraal-Amerikaanse en Afrikaanse textielindustrie?
http://www.mo.be/nieuws/textielongelijkheid-een-wereldwijd-fenomeen
© MO* Magazine – Dossier Eerlijke Kleren