30 miljoen dollar. Dat is het minimumbedrag dat volgens internationale richtlijnen aan de overlevenden en nabestaanden van Rana Plaza toebehoort. Na meer dan twee jaar wachten, liepen maandag de laatste miljoenen binnen in het Rana Plaza Compensatiefonds. En dat hebben de slachtoffers aan niemand minder dan Angela Merkel te danken. ‘De Belgische regering zou hier beter een voorbeeld aan nemen’, zegt Sara Ceustermans van de Schone Klerencampagne.
‘Eindelijk’, zegt Sara Ceustermans, die de Vlaamse afdeling van de Internationale Schone Klerencampagne coördineert. ‘Dat is hét woord dat benadrukt moet worden. We zijn in de wolken, maar hebben hier dan ook zeer lang op moeten wachten.’
Op 24 april 2013 werd Rana Plaza, een textielfabriek aan de rand van de Bengalese hoofdstad Dhaka, tot puin herleid. Hoewel er de dag voordien al barsten te zien waren in de muren, dwong Sohel Rana, de fabrieksbaas die de strikte deadlines van de kledingmerken voor wie hij produceert niet durfde te overschrijden, zijn arbeiders om ’s anderendaags te komen werken. Kroniek van een aangekondigde catastrofe: 1138 doden en dubbel zoveel gewonden werd de trieste balans.
De ramp bracht heel wat wanpraktijken van grote kledingmerken onder de aandacht. Maar pas afgelopen maandag (8 juni 2015) werd genoeg geld ingezameld om de slachtoffers van een billijke vergoeding te voorzien.
Meer lezen over welke merken op zich lieten wachten en welke methodiek er gebruikt werd om de slachtoffers te vergoeden?
http://www.mo.be/analyse/rana-plaza-kroniek-van-een-aangekondigde-compensatie
© MO* Magazine