Ik hoor het zo vaak in mijn omgeving. Dat vrienden dit of dat artikel willen lezen, al dan niet van mijn hand, maar voor een betaalmuur staan en zeggen: “een abonnement voor één artikel, kom zeg, dat is toch veel te duur.” Waarop ze niet lang nadien voor dezelfde muur staan en dezelfde redenering gebruiken.

Ik begrijp het. Veel content is online te vinden, we worden om de oren geslagen met gratis (of gratuit?) nieuws en ook ik betaal niet voor alles wat ik lees (veelal omdat ik het meeste kan lezen via mijn werk als journalist, maar dat is een andere kwestie).

Maar als ik hoor dat media waar ik met hart en ziel van houd en dolgraag voor schrijf in financiële problemen zitten – wel likes krijgen maar niet genoeg betalende abonnees – dan bloedt mijn freelance hart een beetje.

Journalistiek is niet gratis. Journalisten die vol passie op onderzoek uitgaan, soms wel tien (of meer!) interviews per artikel afnemen, om zo goed mogelijk geïnformeerd te zijn vooraleer ze pen op papier zetten, moeten daarvoor correct vergoed worden. Nieuwssites die journalisten de kans geven om hun verhalen op een andere manier te brengen, verdienen daarom meer abonnees.

Lees daarom (gratis! hoera!) de pleidooien van enkele van die redacties en denk er even over na. De firma dankt u. En dat mag je écht letterlijk nemen.

www.charliemag.be/wereld/zonder-jou-geen-charlie/
www.mo.be/promo
www.apache.be/registreren/

(En denk bijvoorbeeld ook aan: zwijgenisgeenoptie.be/doneer)

Dat is trouwens ook de reden waarom je op deze blog nooit een volledig artikel zal lezen dat achter de betaalmuur van een redactie staat. Of wat had je nu zelf verwacht?